Από τον καιρό που θυμάμαι τον εαυτό μου, υπήρχε η συζήτηση για την αξιολόγηση. Στο Πανεπιστήμιο, στα σχολεία και στη Δημόσια Διοίκηση. Συζήτηση χωρίς ιδιαίτερο νόημα. Συζήτηση που δεν οδηγεί σε αποτέλεσμα. Σε αποφάσεις. Πόσες φορές επισκεφθήκαμε μια Δημόσια Υπηρεσία και φεύγοντας από εκεί κάναμε την σκέψη, «πως αυτός ο άνθρωπος έγινε Διευθυντής;» ή «Πως γίνεται κάποιος καθηγητής με τέτοιο χαρακτήρα;» αλλά ως εκεί. Δεν υπάρχει αξιολόγηση και ό,τι υπάρχει δεν ανακοινώνεται.
Στη δημοκρατία ψηφίζουμε τους εκπροσώπους μας. Πως αξιολογούμε τους υποψήφιους βουλευτές; Ανάλογα με τις εμφανίσεις τους στη τηλεόραση ή στα παραπολιτικά εφημερίδων και ιστοσελίδων; Έχουμε κάποιο αντικειμενικό τρόπο αξιολόγησης του έργου τους; Πως μετριέται η συνεισφορά τους στο κοινοβουλευτικό έργο;
Όλες οι παρεμβάσεις στη Βουλή, στην ολομέλεια, καταγράφονται και δημοσιεύονται στα πρακτικά. Μολονότι τα πρακτικά υπάρχουν στο διαδίκτυο, είναι πρακτικά αδύνατο να βρει κάποιος τι είπε ένας βουλευτής. Θα ήταν πολύ χρήσιμο για την αξιολόγηση των βουλευτών να επιτρέψει ο νέος πρόεδρος της Βουλής στους ανθρώπους του κ. Κόκκινου να διαμορφώσουν ένα εύχρηστο σύστημα που να επιτρέπει στους πολίτες να εξακριβώσουν με ένα κλικ τι και πότε είπε κάθε βουλευτής. Σε ποιες επιτροπές συμμετέχει, τι έργο παράγει και πως ψήφισε. Να κάνουμε μια «Συμφωνία αλήθειας» με τους πολίτες. Ας ξεκινήσουμε με τα εύκολα και τα απλά. Ιδού η ρόδος..